...one of the most precious thing I ever had...
pag kasama ko sila, khit pa2no nba2wasan ang problema..
lage silang nandyan to help and support sa lahat ng magiging desisyon ko..
...khit na minsan mayroong hindi pagkakaunawaan,
hindi naman nun nasisira ang aming nabuong samahan..
Im so happy dahil kahit hindi ako mayaman, meron akong isa sa pinaka importanteng bagay sa mundo..ang mga KAIBIGAN KO...
....mraming salamat sa lahat ng tulong na ginawa nyo para sakin,
I can live without boyfriend but I CANT LIVE WITHOUT MY FRIENDS..
corny, pero totoo...
ganyan ko kmahal mga kaibigan ko, mgalit na sakin lahat wag lng sila,
dhil iba pkiramdam kung pati silang mga taong laging handang makinig
at dumamay sakin mawawala pa..
....SANA HANGGANG SA HULI,KAIBIGAN KO PARIN KO PARIN SILA...
♥♥♥...DHIL KHIT NA MKUKULIT AT PASAWAY SILA, MAHAL KO WALANG MAGBABAGO SA PAGMAMAHAL AT PAGPAPAHALAGA KO SA KANILA...♥♥♥
Monday, March 1, 2010
FRIENDS
Posted by marjay at 4:14 AM
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Hay!!sa wakas natapos nadin ang pagtatanghal namin sa dula.. Naging matagumpay naman ang aming naging pagtatanghal, kaso may kapalpakang nangyari sa pagtatanghal ng aming grupo. Kaiba sa dalawang naunang grupo, naging magulo ang aming pagtatanghal. Ngunit kahit na nagkaganon, natuto naman kami na hindi dapat minamadali ang lahat, dapat may ibayong paghahanda at pag-eensayo, kaya sa susunod alam na namin.
Marami pang mga activity na gagawin namin sa susunod, ngayon nga may mga nakapila na. May pelikula kami na dapat gawin sa isang major namin, may research, nobela at marami pang iba...Hay!!! sadyang napakahirap talaga ng semestre na ito.
Sana sa pagtatapos ng sem na ito, lahat sana kami ay pumasa sa mga subject namin...
At konti nalang, magtatapos na kami...Makakaraos na din...
Salamat sa lahat BRO...alam namin hindi mo kami iniiwan..Salamat din kay GHIANNE ang guardian angel ko...dahil alam ko na sa tuwing nawawala ako sa mood , naiinis at nakakaisip ng di maganda, nandyan sya upang ipa realize sakin ang lahat..at kung ano ang tamang desisyon at tamang gawin...
0 comments:
Post a Comment